Zimą warto pobiegać także na nartach

Osobiście kocham biegówki za nieocenione piękno zimy jakie dostrzega się biegając na nartach. Biegnąc wtapiamy się w zimową naturę śniegu i odkrywamy jej różnorodność. Bieg na nartach po śniegu jest tak różnorodny, jak różnorodny potrafi być śnieg sam w sobie, a i narty pozwalają dotrzeć tam, gdzie na nogach zimą z pewnością nie dotrzemy. Poza tym w sezonie zimowym mało jest okazji do startów w biegowych imprezach i dzięki nartom możemy cieszyć się adrenaliną startową także zimą.

Narty a bieganie

Z przygotowaniem kondycyjnym do uprawiania tego sportu biegacz nie powinien mieć większego problemu. Na pewno ten, kto biega długie dystanse (półmaraton, czy maraton) jest w stanie kilka godzin spędzić na nartach. Na początku pewne obawy może budzić sama technika biegu, ale nawet na pierwszym treningu wysportowana osoba będzie w stanie się poruszać. Później, to już tylko doskonalenie techniki, którą – jak to w wielu dyscyplinach bywa – doskonalić można przez całe życie :-). Bieganie na nartach to trochę tak, jakbyśmy uprawiali bieg i jednocześnie ćwiczylibyśmy górne partie ciała na siłowni. Na nartach uruchamiają się zasoby, których podczas biegu nie wykorzystujemy: pracować zaczynają ręce, w ruch idą barki, mięśnie grzbietu i brzucha. Poprzez to, że włączone są dodatkowe partie mięśni, bieganie na nartach znacznie poprawia wydolność organizmu. Natomiast mało ćwiczony jest mięsień dwugłowy uda. Po zakończeniu sezonu zimowego pierwszy dłuższy bieg bez nart zawsze kończy się bólem spowodowanym przesileniem tych nieużywanych na nartach mięśni.

Od czego zacząć?

Na pewno trzeba kupić sprzęt. Jest kilka rodzajów nart biegowych, które mają trochę inne przeznaczenie. Generalnie do wyboru mamy styl klasyczny i styl łyżwowy. Do jednego i drugiego stylu potrzebujemy trochę innych nart. Z grubsza rzecz biorąc narty do klasyka są dłuższe i w środkowej części mają tzw. strefę odbicia o długości około 60 cm. Narty do stylu klasycznego powinny być dłuższe od wzrostu biegacza o około 25 cm. Narty do kroku łyżwowego są krótsze i dobiera się je dodając do wysokości biegacza około 15 cm. Z kijkami natomiast postępujemy odwrotnie: do klasyka dobieramy krótsze, a do „łyżwy” kupujemy dłuższe.

Czym się kierować przy wyborze stylu?

Jazda techniką łyżwową jest szybsza, wybierają ją osoby o charakterze sportowca. Technikę klasyczną szczególnie docenią ci, którzy lubią łączyć sport z rekreacją, poznawaniem okolic, turystyką i krajoznawstwem. Do „łyżwy” potrzebny jest pas ubitego choć trochę śniegu, o co w mieście, które nie ma biegowego ośrodka narciarskiego, jest raczej trudno. W Łodzi możliwości jazdy stylem łyżwowym ograniczają się właściwie tylko do okolic Arturówka i Łagiewnik. Ścieżki w tych lasach są odśnieżane przez pług, dzięki czemu powstają trasy nadające się do uprawiania narciarstwa biegowego krokiem łyżwowym. W innych miejscach (np. parkach) ścieżki są odśnieżane i posypywane piaskiem, przez co „łyżwą” tam raczej nie pojeździmy. Krok klasyczny natomiast daje nam pod tym względem dużo większą swobodę. Pojedziemy nim gdzie chcemy, pod warunkiem, że jest wystarczająca ilość śniegu.

Z łuską czy bez łuski?

Jeżeli wybierzemy styl klasyczny, to zdecydować musimy, czy kupić narty z łuską czy bez łuski. Jest to bardzo często zadawane pytanie. Ci, którzy lubią się bawić, kombinować i nie boją się smarowania mogą wybrać nartę gładką i uczyć się tajników smarowania. Taką nartę trzeba posmarować osobno na jazdę i osobno na trzymanie/odbicie. Ci, którzy cenią sobie komfort wybiorą raczej nartę z łuską, która nie wymaga smarowania na odbicie, które jest najtrudniejsze. Narta z łuską jest dzięki temu bardziej uniwersalna. Nadaje się właściwie na każde warunki i „nie boi się” sytuacji, kiedy na trasie występują zmienne warunki – raz świeży śnieg, za chwilę zmrożony, itp. Dobra łuska, a przede wszystkimi narta dobrze dobrana do wagi biegacza, zawsze będzie trzymać, no może poza sytuacją, kiedy przyjdzie nam jechać po lodzie. Wówczas narta wyposażona w łuskę trzyma słabo i wyższość zdobywa tu narta smarowana, którą wówczas smarujemy tzw.Klisterem i po kłopocie.

Szerokość nart

Narty klasyczne mają różną szerokość. Te do jazdy w przygotowanych torach są najwęższe: ok. 4-4,5 cm. Narty tzw.uniwersalne mają około 5 cm szerokości. Są jeszcze szersze narty typu back country, które umożliwiają poruszanie się w dzikim terenie i jazdę po kopnym, nie ubitym śniegu. Jest spore grono wielbicieli tej formy biegania, która łączy w sobie sport i turystykę, często z zamiłowaniem do fotografii krajoznawczej.

Ostatnia rzecz to Twardość nart

Narty powinny być dobrze dobrane pod względem twardości do wagi narciarza i stylu jego jazdy. Jest to czynnik tak samo ważny jak wzrost. Im bardziej sportowo chcemy jeździć, tym ten czynnik jest istotniejszy i tym twardsze narty powinniśmy wybierać.

Tytułem zachęty to tyle. Po resztę odsyłam do internetu, gdzie znajdziecie wszystko co potrzeba. Są strony imprez biegowych, są strony sklepów oraz fora dyskusyjne, a na YouTube znajdziecie nagrania video z techniką jazdy.

Zachęcam do biegania na nartach jako ciekawego uzupełnienia i urozmaicenia treningów biegowych. Ci, którzy do tej pory tego nie próbowali na pewno odkryją na nowo urok zimy i z pewnością będą za nią tęsknić. Do zobaczenia na trasie.